19 Eylül 2012 Çarşamba

lain.

Uyandım. uyanmadan başlayamıyor Gün dediğin. Başım belada.

gök gürültüleri duyup uzatıyorum kafamı bozkıra doğru. köşe başında bir çift sığınmış işporta malı bir şemsiyenin altına. belli ki yağmur yağmada.

iler tutar yanım yok bugün.

böyle zamanlarda yaklaşmaz yanıma kimsecikler, fişlenmişim, adım eşgalim bilinir buralarda. üstelik kirli sakallı bir eşkıya sert adımlar atmakta, sol yanımda, tam şuramda.. anlayacağın başım belada.

¨adamın birine vurulmuş.¨ derler hakkımda. ¨cebinde adresini saklarmış..başı belada.¨

insan dediğin bir garip yola yolcu üstadım, nereden baksan tutarsızlık, nereden baksan ahmakça.

¨ sevmiş, inandıramamış dağları bile sevdasına.¨ derler. ¨ çırpınır dururmuş damlalar dallarında ağaçların, ihanetin adı konmamış o yüzyılda, daha.. neylesin;  çember daralmakta...¨

bu bir veda havasıdır üstadım, benim bu havalarla başım belada.

senelerce cehennemi övmüşüm, kan sıçramış uykularıma, yarım kalmışım. bilirim, başım belada.
bilirim, nereye gitsem çaresi yok.

yanmışım.





1 yorum: